Die Bhagavad Gita steckt voller Wunder, man entdeckt beim Studium immer wieder neue Ebenen und es wird tatsächlich niemals langweilig sich mit diesem uralten Werk zu befassen.
Glück im Selbst
Dieser kleine Abschnitt aus dem 5. Kapitel der Bhagavad Gita befasst sich mit dem Glück im Selbst, bzw. aus dem Erkennen des wahren Selbst. Das Glück im Selbst welches ganze Wesen durchflutet ist Ziel des Yoga. Alles andere ist bedingtes Glück und hat ein Anfang und ein Ende, der Yogi richtet sich auf das aus was dauerhaft ist, mehr dazu im Audiokommentar!
Kommentar zu den Versen 20-22 des 5. Kapitels der Bhagavad Gita
Die Verse 20-22 des 5. Kapitels der Bhagavad Gita. Glück im Selbst
- Bhagavad Gita, Vers 5.20
न प्रहृष्येत्प्रियं प्राप्य नोद्विजेत्प्राप्य चाप्रियम् |
स्थिरबुद्धिरसंमूढो ब्रह्मविद् ब्रह्मणि स्थितः || ५ २० ||
na prahṛṣyetpriyaṃ prāpya
nodvijetprāpya cāpriyam
sthirabuddhirasaṃmūḍho
brahmavid brahmaṇi sthitaḥ
„Wer Brahman kennt, ruht mit unerschütterlichem und ungetäuschtem Verstand in Brahman und wird nicht jubeln, wenn ihm Angenehmes widerfährt, noch bekümmert sein, wenn ihm Unangenehmes zustößt.“ - Bhagavad Gita, Vers 5.21
बाह्यस्पर्शेष्वसक्तात्मा विन्दत्यात्मनि यत्सुखम् |
स ब्रह्मयोगयुक्तात्मा सुखमक्षयमश्नुते || ५ २१ ||
bāhyasparśeṣvasaktātmā
vindatyātmani yatsukham
sa brahmayogayuktātmā
sukhamakṣayamaśnute
„Er ist nicht an Kontakte mit Äußerem verhaftet und findet Glück im Selbst; er versenkt sich in die Meditation über Brahman und erreicht das unendliche Glück.“ - Bhagavad Gita, Vers 5.22
ये हि संस्पर्शजा भोगा दुःखयोनय एव ते |
आद्यन्तवन्तः कौन्तेय न तेषु रमते बुधः || ५ २२ ||
ye hi saṃsparśajā bhogā
duḥkhayonaya eva te
ādyantavantaḥ kaunteya
na teṣu ramate budhaḥ
„Freuden, die aus Kontakten mit den Sinnen stammen, lassen nur Schmerz entstehen, denn sie haben einen Anfang und ein Ende, Oh Arjuna: der Weise findet an ihnen keine Freude.“
Bhagavad Gita- Dialog auf der Kutsche